Het lijkt als het woord plagiaat de laatste tijd een modewoord is geworden. Er gaat geen dag voorbij of iemand beweert dat een ontwerp of muzieknummer plagiaat is.
Plagiaat is een ander woord voor auteursrechtinbreuk: het overnemen van originele elementen uit een auteursrechtelijk beschermd werk. En dat op een zodanige manier, dat je niet kunt spreken van een nieuw auteursrechtelijk werk.
Of er dan ook echt sprake is van inbreuk, komt bij plagiaatbeschuldigingen vaak niet aan de orde. De beschuldiging dat een ontwerp of nummer ‘wel erg lijkt’ is meestal al genoeg om het betwiste werk te ‘cancelen’. En dat is jammer, want soms is het best interessant te horen hoe een rechter hierover denkt.
De meest recente plagiaatzaak betrof het ontwerp van Kroatië voor hun 1 euromunt. Op dit muntstuk staat een marter. Die marter zou wel erg lijken op de marter op een foto van een fotograaf. Voor deze fotograaf is de inbreuk heel duidelijk en schreeuwt moord en brand. Dat is genoeg voor de ontwerper om het ontwerp terug te trekken. Zo komen we dus niet aan de vraag of het wel plagiaat is. Ja, de pose lijkt wel. Maar je mag je natuurlijk ook laten inspireren, zolang je maar een persoonlijke stempel toevoegt. De andere weergave van de marter zou in principe al voldoende kunnen zijn. Helaas komen we dat nooit te weten.
